எல்லோருக்கும் நன்றி

அன்பு நண்பர்களே,

'வேண்டாம் நண்பர்களே' என்ற என்னுடைய கட்டுரையில் நான் தெரிவித்திருந்த கருத்துகளுக்கு ஆதரவு தெரிவித்த மற்றும் எதிர்ப்பு தெரிவித்த எல்லாருக்கும் என்னுடைய நன்றியைத் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

என்னுடைய கட்டுரை யாரையும் தனிப்பட்ட முறையில் தாக்கி எழுதவேண்டும் என்ற எண்ணத்துடன் எழுதப்பட்டதல்ல.

சமீப காலமாக சாதி, மொழி, இனம் இவற்றை மட்டுமே அல்ல ஆனால் மையமாக வைத்து அரசியல் ஆதாயம் தேடிவரும் சில தலைவர்களைப் பற்றியும் அவர்களுடைய கூட்டணியையும் ஆதரித்து சில நண்பர்களுடைய பதிவுகளில் வந்த கட்டுரைகளைக் கண்டு மனம் வெதும்பி எழுதியதுதான் அக்கட்டுரை. அதில் நான் காண்பித்திருந்த ஒரு கட்டுரையும் அதன் சம்பந்தப்பட்ட பதிவர்களும் ஒரு உதாரணத்துக்கு மட்டுமே.

திராவிடம் என்ற தராசில் வைத்து நம்முடைய ஆட்சியாளர்களை தரம் பார்க்காதீர்கள் என்பதுதான் என்னுடைய வேண்டுகோள்.மு.கவை ஆதரிப்பது திராவிடத்தை ஆதரிப்பது என்றாகிவிடாது. அல்லது ஜெ. ஜெயித்துவந்தால் பிராமணீயம் செழித்து வளர்ந்துவிடும் என்பதும் சரியில்லை.

மு.கவும் சரி ஜெ.யும் சரி சந்தர்ப்பவாத அரசியல்வாதிகள்தான். இவர்களுடைய செயல்பாடுகளில் யார் மேலானவர் என்றுமட்டும் பார்த்து அவரை ஆதரியுங்கள் என்றுதான் கேட்க விழைகிறேன்.

நான் திராவிடன் என்றோ அல்லது நான் தமிழன் என்றோ ஒரு குறுகிய வட்டத்திற்குள் இன்றைய படித்த, திறமைவாய்ந்த தலைமுறை சுருங்கிவிடக்கூடாது என்பது மட்டுமே என்னைப் போன்ற முந்தைய தலைமுறையினரின் ஆதங்கம்.

ஒரு குஜராத் அல்லது பஞ்சாப் மாநிலத்தைச் சார்ந்த மாவட்ட ஆட்சியாளர்களை நம்மால் ஏற்றுக்கொள்ள முடிகிறதல்லவா? அதே போல வட மாநிலத்தைச் சார்ந்தவரானாலும் அவர் திறமையுள்ளவராக இருந்தால் அவரையும் முதலமைச்சராகவும் ஏற்றுக்கொள்ளும் மனப்பக்குவம் நமக்கு வர வேண்டும்.

அப்போதுதான் நாம் உன்மையிலேயே முன்னேறிவிட்ட மக்களாக கருதப்படுவோம்.

என்னை ஆள்பவன் நான் பேசும் மொழி பேசுபவனாகவோ, என் இனம் மற்றும் குலத்தைச் சார்ந்தவனாகவோ இருக்கவேண்டும் என்பது நான் நினைத்தால் நான் ஒரு கிணற்றுத்தவளையாகத்தான் இருக்க முடியும்.

அன்புடன்,
டிபிஆர். ஜோசஃப்